İşe önce kendinizi severek başlayın. Hepimizin de bildiği gibi; kendini sevmek bencillik demek değildir. Düz mantıkla şöyle diyelim: Eğer kendinizi sevmeyi beceremiyorsanız, bir başka insanı nasıl seveceksiniz? Sağlıklı bir sevgiden bahsediyorum. Sevginin beklenti ve takıntılardan arınmış, saf halinden… Biz kadınlar diğerlerini sevmekle o kadar meşgul oluyoruz ki; kendimizi sevme konusunda genelde sınıfta kalıyoruz. Buna ne hal kalıyor, ne de vakit! Açıkçası resimden silinip gidiyoruz. Sevgimizin tümünü erkeğimize, çocuklarımıza veya bizim için değerli olan diğer insanlara harcıyoruz. Halbuki kendini sevmek, hayatın ve dengeli bir kişiliğin temelinde yer alıyor.Onu sırf kendisi olduğu için sevin. Erkeğimizin sevdiğimiz birçok yönü olabilir. Belki güçlü oldukları için, belki bize seksi geldikleri için, bize ilham verip mutlu ettikleri için veya sırf komikler, zenginler vb. diye… Ama unutmayalım, erkeğimizi sevme sebebimiz bunlar olamaz! Onu bir bütün olarak seviyoruz aslında. Sadece birkaç özelliği yüzünden değil ki! Sevgimiz koşullara bağlı olmamalı. Onu seviyoruz. O kadar! Öte yandan erkekler de aynı hataya düşüyor. Kendilerini iyi hissettikleri yönleri yüzünden kadın tarafından sevildiklerini düşünüyorlar. Kadınlar bu bir kaos! Erkeklerimize bu konuda yardımcı olacağız ve onları sevmemizin sebebinin sadece “kendisi” olduğunu sık sık hatırlatmalıyız.Dişiliğinizi koruyun. Erkeğimizi etkilemek isterken genelde kendimiz olmaktan çıkarız biz. Zamanla başkalaşırız. Ama aşkımızın kaynağı içimizde olmalı. Farklılaştıkça doğallığımızı kaybederiz. Dışarıdan taşıma suyla değirmenin dönmeyeceği gibi; kendisi olmayı bırakmış bir kadın da sevdiği erkeği zamanla itmeye başlayacaktır. Erkeğiniz size hangi halinizle aşık olduysa, bunu korumaya gayret etmelisiniz. Hele bir de sevgiyle perçinlerseniz, harika!Annesi olmayın! Erkeklerin annelerine düşkünlüğü asla bir sır değildir. Karar bir ölçüde bunun devam etmesine izin vermelisiniz. Sakın annesinin yerine geçmeye çalışmayın ya da erkeğinizin sizi o moda sokmasına izin vermeyin. Size aşkı için geldi. Erkeği derleyip toparlamak bir çare gibi görünse de, çoğunlukla kimlik karmaşasına yol açar. Aslında hiçbir erkeğin, sizden gerçekten annesi olmanızı istediğini sanmıyorum. Özellikle çocuk sahibi olduktan sonra, “iki sevgili” halinizi sürdürmek hayli zor. Ama mutlaka bunu başarmanız gerekli. Yoksa bu konu dipsiz bir kuyu!Onu gerçekten tanımaya çalışın. Hayaller ayrı bir dünya! Erkeklerin “Karım/Sevgilim beni anlamıyor” dediği noktada durum çok vahim demektir. Gerçi “Kırk gün taşı, bir gün indir; senden kötüsü olmaz.” esası burada oldukça geçerli ama konu daha oralara gelmeden “iyi bir dinleyici” olmakta fayda var. Her ne kadar “ben senin hamurunu biliyorum” edasıyla erkeğinin etrafında dolansa da, kadın her defasında onu dinlemek ve anlamak zorundadır. Erkeğimiz hakkındaki her şeyi bilmemize imkan yok! Erkekler sanıldığı kadar “basit denklemlerle düşünen varlıklar” olmayabilir. Bir bakın bakalım; gerçekten ne diyor? Belki de kendisi dahi, ne kadar karmaşık biri olduğunun farkında değildir! Onu sevmeye devam etmeli ve ona bu sevgimizi bu özeni göstererek daima hissettirmeliyiz.